زندگی سالمکسب و کار

محقق واکسن رازی کووپارس در سالروز اعلام پاندمی کرونا: موسسه رازی پشتوانه مطمئن سلامت کشور است‌

سیدرضا بنی هاشمی، در سالروز غم انگیز اعلام پاندمی کووید ۱۹ در ایران، با بیان این که، با تغییرات اقلیمی، پاندمی ها تکرار خواهند شد، گفت: موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی همچون «بیمه تکمیلی سلامت کشور» است و نه فقط در بحران که باید از هم‌اکنون در حفظ و نگهداری این موسسه -که در مدت ۱۰۰ سال فعالیت، خاموش و بدون دیده شدن برای ریشه کنی بیماری ها خدمت کرده است- بیش از پیش، کوشید.

به گزارش دیده بان سلامتی و به نقل از روابط عمومی موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی؛ دکتر سید رضا بنی هاشمی، مدیر تحقیق و‌ توسعه (R&D) موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی و محقق واکسن رازی کووپارس به مناسبت سالروز اعلام ورود پاندمی کوید ۱۹ به کشورمان، در یادداشتی به آن روزهای تلخ ‌و اندوهبار و ضرورت حفظ و نگهداری مراکزی مانند موسسه رازی به عنوان قطب واکسن سازی کشور با قدمتی به اندازه یک قرن، پرداخت.

«اوایل اسفند ماه سال ۱۳۹۸ یادآور روزهایی است که ایران همگام با سایر نقاط جهان وارد امتحانی سخت در عمل کردن به آموخته ها شد.

در منحنی‌های تیره‌ی زمان، یادآوری می‌کنم روزی را که ویروس بی‌رحم مه‌آلودی خطوطی قرمز بر شهر ما کشید. تصاویر آن روزها همچنان در خاطرم جاودانه می‌ماند. آن روزی که زمزمه های بیماری ناشناخته به گوشمان می‌رسید و وحشت در دل مردم شهرمان ایجاد می‌کرد. اشک پرستاران و پزشکانی که شبانه‌روزی در بیمارستان‌ها فداکاری می‌کردند، همچنان در یاد من است.

برخی از آن‌ها قربانی این ویروس شدند، در حالی که عزیزان خود را به امید نجات جان انسان‌های دیگر، کمتر می‌دیدند. اوایل اسفند سال ۱۳۹۸ یادآور روزهایی است که همه ما وارد یک امتحان سخت شدیم و در این امتحان خیلی ها در مقابل خدا و مردم سربلند شدند و خیلی ها سرافکنده ماندند و امید دارم که عبرت بگیرند.

شهری که در آن بازوان برخی از پدران و دست‌های بعضی از مادران، عزم خود را برای لمس میکروسکوپ‌ها و لوله‌های آزمایش، جزم می‌کرد.

جایی که مادران، جای داستان‌های شبانه‌ را با فرمول‌های نجات‌بخش عوض کردند. داستانی که درد خاموشی دانشمندان را روایت می‌کرد که چگونه با تلاش‌های سترگ و تعهدی درونی، فانوسی از امید در خاموشی‌های مطلق برافروختند و سرانجام واکسنی به میدان آوردند تا زمینه‌ساز نجات شود. محققین با تکیه بر علم و همدلی، توانستند در زمانی که هر ثانیه سخت می گذشت، واکسنی برای این ویروس ناشناخته تولید کنند.

در این راه ناملایمات و بدرفتاری های بسیاری دیدیم ناسازها شنیدیم ولی ماندیم و ادامه دادیم. در تمام دنیا از کشورهای جهان سوم گرفته تا کشورهای توسعه یافته، عده‌ای که نه از علم سررشته‌ای داشتند و نه از درد مردم خبر، به خود اجازه دادند که در مورد سلامتی انسان‌ها، بازی‌های سیاسی راه بیندازند.

امروز، در سالروز آغاز این پاندمی غم‌انگیز، به یاد تمامی کسانی که در این راه جان خود را از دست دادند، ادای احترام می‌کنم. به یاد تمام پرستاران، پزشکان، دانشمندان و محققانی که با تلاش پیوسته شبانه‌روزی خود، گامی در جهت ریشه‌کن کردن این بیماری برداشتند اما اکنون در کنار ما نیستند.

اما این داستان تلخ، درس‌هایی شیرین و به یاد ماندنی هم به همراه داشت؛ از اهمیت تیم‌های علمی و همدلی که نشان داد با هم بودن، بزرگ‌ترین دارایی ماست. زنجیره‌هایی که نه تنها ویروس را گرفتند بلکه دست‌های ما را به یکدیگر پیوند زدند تا به عنوان یک کل، در مقابل آسیب‌های جدید محکم بایستیم.

یاد گرفتیم علم و دانش باید به صورت عملی برای حل مشکلات جامعه به کار گرفته شود. اعتماد عمومی باید از طریق شفافیت و صداقت حفظ شود و تا زمانی که همدلی، همبستگی و تعامل در جامعه حفظ شود، می‌توانیم با مشکلات بزرگی به مانند اپیدمی‌ها و تغییرات اقلیمی مقابله کنیم. این تجربه نشان داد که هیچ کشور یا جامعه‌ای به تنهایی نمی‌تواند با چالش‌های جهانی مواجه شود، بلکه نیاز به همکاری و هماهنگی بین کشورها و افراد داریم.

لازم است، بیش از پیش، به مراکز و موسسات حیاتی، مانند موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی با پیشینه 100 ساله  که گرد پیری بر آن نشسته و اثری ماندگار از گذشتگان است، اعتماد کنیم و در هر زمان به فکر تعالی و پیشرفت آن باشیم. نقش اساسی این موسسات در پاندمی‌ها و بحران‌های بهداشتی، حیاتی است، ارزش و اهمیت این موسسات باید همواره در نظر گرفته شود و این اهمیت صرفا برای زمان بحران نباشد. در این راه پیچیده، بیاموزیم که چگونه موسساتی همچون رازی به مثابه “بیمه تکمیلی سلامت کشور» تلفی می شوند. این موسسه ها در 100 سال فعالیت خود به صورت خاموش و بدون دیده شدن، در راستای ریشه کنی بیماری های بسیاری  کوشیدند.

بدانیم چنین پاندمی هایی با تغییرات اقلیمی مطمئنا تکرار خواهد شد؛ پس لازم است، مسئولان این موسسات و افرادی که در این نبرد مردانه جنگیدند را به یاد بسپاریم و بر تصمیم گیران کشور است که بیش از گذشته، مجاهدت و همت والای آنان را قدر و ارج نهند؛ که اگر چنین نباشد در چالش های  بعدی، تنها خواهند ماند.

امروز، بیاییم گرامی بداریم کسانی که برای ما زندگی کردند تا ما بتوانیم برای زندگی بهتر ادامه دهیم. به تیم هایی که بی هیچ چشم داشتی جنگیدند و به کسانی که دیگران را مهم تر از خویش دانستند.

و در آخر، در گامی مشترک به سمت فردایی درخشان حرکت کنیم؛ جایی که تنها در سایه همکاری و همدلی می‌توانیم به موفقیت‌های بزرگ دست یابیم.

به یاد قربانیان که دیگر در میان ما نیستند و برای دستیابی به آینده‌ای که در آن هر نَفَس، قدردانی از زندگی است، با هم بایستیم و همراه شویم.»

سیدرضا بنی هاشمی؛ عضو هیئت علمی و مدیر تحقیق و توسعه موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا